Çocuklar acımasız oluyorlar, ve hep öyle olmaya devam edecekler...
Birkaç gündür inci yi sitenin bahçesindeki parka indiriyorum. Hem güneş, hem hava alsın maksadıyla... tahi havalar ısındı, çocukların hepsi parkta artık... üst kat komşumuz İrem in tatlı kızı Defne de bu ara her gün parkta. Biz de ona takılıyoruz. Dün gece eve giderken Defne ye , yarın aşağıya inerken bizim zile bas olur mu dedim, unutmamış:) dün kapı çaldı,bir baktık ki Defne, hemen inci yi giydirip peşlerine takıldık.
Bahçe cıvıl cıvıl... inciyi ve defneyi minik gören herkes gelip seviyor. Ondan daha büyük abiler ablalar gelip seviyor, ilgi şimdilik hat safhada... neden mi şimdilik... ?
Dün dan diye vurdu bir soru yüzüme... ufaklıklardan bi oğlan, inci neden böyle bakıyor dedi... bana hiç tuhaf gelmeyen o bakışına baktım... gözleri gülüyor bence. Çok da neşeliydi üstelik salıncağa bindiği için... sonra daha dikkatli baktım. Evet inci ağzı hafif aralık, gözlerini dikmiş çocuğa öyle bakıyordu... tipik bakış aslında... ama o soruya kadar hiç farklı gelmemişti bana :(
Diyemedim.... çünkü inci down sendromlu diyemedim... desem anlamayacak daha çok soru soracak... O ne demek diyecekti? Neden böyle diyecekti? Hasta mı diyecekti? Ben açıklayacak gücü kendimde bulamadım... oysa bi cami minaresinden anons ettirmedigim kalmıştı... herkese söyledim...sormasalar da söyledim... yetmedi bu blogda yazdim....
Ama dun ilk kez cevap veremedim... Çocuklar acımasız... soracaklar... ona da çok soru soracaklar... kiracaklar, üzecekler kuzumu... ne kadar istemesem de birgün üzecekler... keske her çocuk inci gibi merhemli olsun diyeceğim... Defne gibi sorgusu sevse inci yi diyeceğim... İrem gibi kucağına her gördüğünde alsın isteyeceğim... ama olmayacak biliyorum...
Yüzüme vuran sorularınızı bi kez de içinizden kendinize sorun olur mu ? Neden demeyin bana? Neden böyle, neden şöyle,neden ?
Ne olursa olsun, o cimcime benim kızım,ve yıkan sorularınızla birlikte yaşamaya çalışıyoruz... bi müsaade edin olur mu ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder