inci'nin durumu belli olduğunda günlerce hiç internete girip birşey okumamıştım... birgün artık araştırma vaktidir diyip başladım karıştırmaya.. sonra instagram sayfasında #downsendromu aramasında bir baktım ki İNCİ !
o güne kadar da hiç sosyal medyada fotoğrafını paylaşmadığım için, inci mi gerçekten diye fotoğrafa tıkladım.. hayır inci değil... ama aynı inci... hemen adresin sahibine ulaştım.. daha önceki yazılarımda yazdığım Pelin'e ulaştım.. o gün bugündür iletişimdeyiz...
velhasıl artık buluşmanın zamanı gelmişti.. bugün sabahtan beri hem kendime iş bulup oyalanıyorum, hem de heyecandan yerimde duramıyorum.. umut yolda.. buraya geliyor... inci'min aynısı... mutfak camında guguk kuşu gibi beklerken bahçeye girdiler... kapıyı açtım,umut annesinin kucağında melek gibi uyuyordu.. arkası dönük... kucağıma aldım,ellerim titreyerek... yüzünü kendime çevirdim.. hissettiğimi anlatamam... bizim pamuk şekerin, esmer şekeri...
onlar geldiğinde İncikuş uyuyordu... ben de en az Pelin kadar heyecanla bekledim İncinin uyanmasını.. ve sonunda uyandı.. uyku mahmurluğuna rağmen onları görünce hemen gülümsemeye başladı zilli... incinin bi huyu var... eğer elektriğiniz tutmazsa ifadesizce bakar, veya dudağını büke büke ağlar.. ama yapmadı... pelin kucağına alınca gülümsemesine devam etti... umutla ikisini aynı giydirdik İlke ile, bol bol da resim çektik.. ilke mi kim? İlke bizim cimcimelerin ablası, maviş kuzum benim... umut şanslı böyle bi ablası olduğu için, e biz de arada ödünç alırız ablayı;)
can lı buluşma gibi duygusalım yine bugün... bir başkasının çocuğunu kendi çocuğunuz gibi kucaklıyorsunuz... seviyorsunuz... biliyorsunuz ki aynı yaşantılar, aynı hisler, aynı zorluklar, aynı heyecanlar... evet kıyaslıyoruz.. mecburen biz de yavru kuşlarımızı kıyaslıyoruz.. ama sizinki gibi değil.. yarıştırmıyoruz.. daha iyi olan ne yapmış da böyle bir şey öğrenmiş diyip birbirimizden çok şey öğreniyoruz... biz de yapalım ki bizimki de iyi olsun diyoruz... üzülüyoruz... bizimki yapamıyor diye değil, karşıdakinin çocuğu yapamazsa annesi nasıl üzülür diye üzülüyoruz... istiyoruz ki kimsenin ki geri kalmasın... biz yarıştırmıyoruz,yetiştiriyoruz...
umut... inci... can... ve diğerleri...güzel dostluklarınız olacak...birlikte büyüyeceğiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder