47. yazım ve 8 mart 'a denk gelmesi manidar oldu:)
evet bugün 8 mart... sizden ayrılmak istediği için sokaklarda pompalı tüfeklerle öldürdüğünüz kadınların günü... minibüste kalan son yolcu olmanın ,tecavüz edilme sebebi olduğunu bilmeyen kadınların günü... ananıza küfredeni dayaktan öldürürken, çocuğunuzu doğuranın da bir ana olduğunu unuttuğunuz kadınların günü...
bugün bambaşka tarafından bakıyorum bugüne... anne olan kadınlar tarafından.. sadece evine ve yavrusuna bakanlara saygım sonsuz.. gününüz kutlu olsun... hem evine yavrusunu bakan,hem de çalışmak zorunda olanlar, size hayranlığımız hat safhada zaten...çocuğu uyurken işe giden, geldiğinde ödeviyle,oyunuyla,sevmesiyle ilgilenen, sonra yemek,çamaşır, ütü ve temizlik ile uğraşan kadınlar, sizler emekçisiniz işte...
ama ben yine bambaşka bi tarafından bakacağım bu güne.. başıma gelmeseydi bu kadar içinde olamazdım biliyorum,tıpkı içinde olmayanların beni anlamadığı gibi ben de anlayamazdım sizleri...
engelli çocuğu olan anneler, asıl sizin gününüz kutlu olsun... 9 ay karnınızda taşıdınız, sevdiniz,koruyup kolladınız.. canınız ne çekse yediniz ,sağında solunda lekesi çıkmasın dediniz... yediğiniz için de lekesiz doğdu.. gözünüz aydın bir meleğiniz oldu... hepinizinkinin sıkıntısı bambaşka biliyorum... beterin beteri var diyerek birileri de sizin durumunuza bakıp kendi haline şükrediyor.. kötü hissetme bu yüzden kendini fedakar anne, sen de bir kötüsüne bakıp çok şükür demedin mi hiç?
yatalak olanı var, kas hastası olup tekerlekli sandalyede gezeni var, otistik olanı var, boş boş bakanı var, down sendromlusu var,eli kolu eksik olanı var, tam olsa kullanamayanı var, var oğlu var.. siz biliyor musunuz böyle meleklere bakmanın nasıl bir fedakarlık gerektirdiğini? ben bilmiyordum.. hala bilmediğim büyük bir kesim var... ama bildiğim bir şey var ki, o da asıl emekçi kadınlar bunlar! işte bu yüzden asıl onların günü kutlu olsun...
hani hep teselli ediyorsunuz ya "beterin beteri var " diye.... siz teselli etmeyin diye daha beteri mi gelseydi başımıza? bizi anlamadığınız gibi boş teselliler ile canımızı sıkmayın ne olur... siz nerden bileceksiniz engelli bir çocuğa sahip olmanın ne demek olduğunu... nerden bileceksiniz yatalak çocuğunun gözünün içine baka baka ağlayan annenin ne hissettiğini.. siz ayakkabısını eskiten çocuğunuza kızarken, tekerlekli sandalyede oturan oğluna ayakkabı alamamanın üzüntüsünü siz nerden bileceksiniz? elleri olmadığı için ayağıyla resim yapan çocuğun annesinin o ayaklara nasıl kurban olduğunu nerden anlayacaksınız?
ve biz...
47 kromozomun getirdikleri... siz çocuğunuz gözünüzün içine anlamlı baktı diye sevinmenin, dönmeyi öğrendi diye ağlamanın, el sallamaya çalıştığı için karmakarışık duygular yaşamanın, başkalarının çocukları çoktan yürümüşken sizin çocuğunuzun daha bir ayakkabı eskitememiş olmasının hissettirdiğinin, ellerine ayaklarına saatlerce masaj yaptıktan sonra bir gün elinizi sımsıkı tutmasının verdiği hazzı nerden bileceksiniz...
asıl emekçi kadınlar,engelli çocuk sahibi anneler.. çalışmaktan çok daha emek harcıyorlar çocuklarının üzerinde...
o yüzden bugün asıl sizin gününüz kutlu olsun, melek sahibi anneler !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder