birgün bana "özel bir çocuğun olacak ve sen buna şükredeceksin" deselerdi sanırım inanmazdım.. hep herşeyi "dert" gören bir yanımız var ya hani insan olarak, bunu da öyle görürdüm mutlaka.. ama gün geçtikçe , Allah'ın bana neden İnci'mi gönderdiğini anlıyorum sanırım...
dün fizik tedavi için yine rehabilitasyon merkezine gittik. bi oraya bir de genetik bölümüne gittiğimiz gün alt üst oluyorum. işte o günler benim şükür günlerim... Allah'ım diyorum, neler verdin kullarına, sabrını, gücünü...sabrını vermese bakabilir mi hiç insaoğlu... gücünü vermese dayanabilir mi?
dün daha odaya girer girmez Ayten ablanın kötü olduğunu anladım.. bi baktım ki çocuğu gördüğü gibi ağlamaya başladı. Allahım yardımcısı olsun, hem onun, hem de ona bakan ananın.. bizim izlemeye bile dermanımız yokken, o ana nasıl bir sabır ve güçle bakıyor kim bilir? orda çalışanlara da çok sağlam psikoloji versin Allah.. gerçekten çok zor...
Fizyoterapistlerden birinin ikiz bebişleri var.. dün diyor ki " hamileliği boyunca zor geçirdik günleri böyle durumları göre göre".. haklı... ne çıkacağını Allah'tan başka kim biliyordu ki? bizim durum tespit edilebilmesine rağmen doktor görmeyi başaramadıysa, görülmeyen bu durumlar olunca nasıl geçsin ki 9 ay... hiç görmediğim, hiç duymadığım vakalar, hastalıklar, genetik bozukluklar görüyoruz orda..
gel de şükretme haline... benim çocuğumun hiç bir şeyi yok dedim dün... yürüyecek bi kere... yemeğini kendisi yiyebilecek... şansımız varsa iq biraz iyi düzeyde çıkarsa öğrenebilecek... evet hep yanında olacağım ama oyun oynarken bana muhtaç olmayacak mesela... belki yapamadıkları olacak, ama biliyorum ki dünyanın farkında olacak benim kızım... birlikte yapacaklarımızdan mutlu olacak... gülümsemeyi bilecek, ki çoktan öğrendi bile :) kahkahaları inanıyorum ki ömrümün sonuna kadar sürecek... Pelin ablası gibi güzel şeylere imza atacak.. koşacak mesela... belki profesyonel yüzücü olacak..belki de annesi gibi yüzmekten korkacak... belki çok güzel keman çalacak veya çok güzel klasik müzik dinleyecek...belki süper resim yapacak... ya da çok güzel sergi gezecek..belki de yemek yapmayı çok sevecek..belki de yemeyi:)
biliyorum ki benim için ne yaptığı çok önemli olmayacak... onun varlığı yetecek mutlu olmama...şimdi olduğu gibi... ondan istediğim tek şeyi de karşılıksız veriyor olacak... beni sevecek...
ve artık biliyorum Allah'ım... neden İnci' den başkasını bize yollamadığını,ve İnci'yi başkalarına...
İnci'me en iyi ben bakarım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder