2 Mart 2016 Çarşamba

+1 down lüks...

    lüks.. mesela markete gitmek artık lüks... Uğur eve gelmeden duşa girmek de öyle... deliksiz uyumak zaten tartışmasız bir lüks.. bi kahveyi o uyurken bitirebilmek.. gürültü yapa yapa temizlik yapmak..telefonda uzuuun uzun kızlarla dedikodu yapmak zaten mümkün değil,İnci dahil olmazsa olmaz:)

    şikayetçi miyim? var mı bunlara yüzlerce lüks iş ekleyip de şikayetçi olan bir anne? bunu okuyan annelerden duyar gibiyim, HAYIR! sabaha kadar milyonlarca kez uyanıyor gibi geliyor bazen, ama her defasında "noldu annecim?" diye kalkıyorum. gündüz uyuması zaten büyük mesele, ağlaya ağlaya uyuyor çoğu zaman.. ama yukarıdan nasıl bir sabır eklendiyse bana sakin sakin sallamaya devam ediyorum. çığlık atıyor mesela gece...peki neden? emziği düşmüş,kalkıp ağzına sokup geri yatıyorum. bir çığlık daha atıyor 15 dk sonra.. şimdi neden? dönmek istemiş de dönememiş hanımefendi, kalkıp diğer tarafına döndürüyorum.. ocakbaşı gibi, sabaha kadar bir oraya bir buraya döndürüyorum defalarca, e yansın mı çocuk :))

    bi de günlerdir amigurumi işine bulaştım.. neymiş Türkçesi, sık iğne ile örülen içi elyaf dolu bebek... biz tavşan işine girdik.. günlerdir o uyudukça loş ışıkta örüp örüp söküyorum.. bi kolu şişman olmuş sök, bi bacağı uzun olmuş sök, gövdesi kısa olmuş sök.. sonunda bugün bitti şükürler olsun.. İnci için olmasa, milyarlar verseniz uğraşmam.. bu deli işi ya evlat için yapılır ya da hatır için.. yoksa gerçekten çekilir dert değil.. fena da olmadı hani:) yüzü tavşandan çok köpeği andırsa da ;)

    şuanda da o uyanacak korkusu ile yazıyorum,şayet kolu açılmış örtmeye bile korkuyorum,çünkü gerçekten büyük bir emekle uyuttum :) ama 15 dk cık uyuyup da sanki yıllardır uyuyormuş gibi uyanan başka bir çocuk var mıdır bilmiyorum... şimdi bi kalksa (Allah korusun:)) cin gibi açıp gözünü bana bakıyor onunla konuşayım diye:) 

    bu aralar bi de ölçümlere takmış durumdayım. mezura evin demirbaşı oldu,koltuğun üstünde yastıkların yanında duruyor. gözden kaybolursa ölçmeyi unuturum mazallah :) bi kafasını ölçüyorum, bi boyunu,bi kucağıma alıp tartıya çıkıyorum.. her gün değişecekmiş gibi :) şşşş asistanlar, hep sizin yüzünüzden bu! her geldiğimizde ya boyunu ya kilosunu ya kafasını yanlış ölçüp moralimi bozuyorsunuz,ben de böyle oluyorum sonra:) her an hazırlıklı olmalıyım.. biri kalksa şimdi sorsa çocuğunun kafa çapı kaç diye, şak diye yapıştırmalıyım cevabı :))))

    şaka bi yana, bu kadar pirpirikli değildim ben ( pirpirikli= evhamlı)   böyle saldım çayıra mevlam kayıra severim aslında,rahatımdır biraz ama valla beni asistanlar bozdu dostum, yanlış ölçe ölçe moralimi alt üst ettiler sürekli.. koskoca tıp öğrencisi kafa çapını gözünün üstünden ölçüp bi ay geri gelişime götürürse bizi naparsın? alırsın mezurayı elinden,kendin ölçersin.. sırf bu yüzden bu hallerim... 

    doktorlara sesleniyorum,asistanlarınıza nolur öğretin, bizi bu hallere sokmayın:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder