+1 down deşarj..

    İnci'nin masajını yaparken elim ensesine her gidişinde garip duygulara kapılıyorum.. yıl 2016 bu kadar kalın bi enseyi nasıl ölçemezsin ! diplomanı al çöpe at o zaman.. bildiğin kalın çocuğun ensesi.. milimetrik bi ölçümü yapabilmek için okumadın mı sen ? üzülüyor muyum? 

    zaman geçtikçe sanırım üzüntüm hırsa dönüştü.. hani diyorsunuz ya, hiç mi dibe batmıyorsun? nasıl atlatıyorsun? hiç mi ağlamıyorsun? o bana gülerken ben ona nasıl ağlarım? dibe batmak değil benim duygum.. İnci'm yalnız kalır korkusu.. bu zamana kadar hiç ölümsüz olmak istememiştim,artık istiyorum...

    doktor olmak zor ,evet haklılar.. bizim gibi bir sürü çeşit çeşit insanla uğraşıyorlar,buna da tamam.. temizi var,pisi var, edepsizi var, tersi var, e eyvallah.. ama bütün bunları tıp okurken biliyordunuz di mi? işiniz zor diye dikkatsizlik yapma lüksünüz yok sizin.. insanların hayatına mal olacak hatalar yapamazsınız! 
   
    bunları yazıyorum diye sakın yine bilsen napçaktın muhabettine geçmeyin lütfen.. artık bilsem napçaktım mevzusu biteli çok oldu.. ama kızmamak elde değil.. bugün bunu görmeyen, yarın başka bişeyi gözden kaçırır.. e bizim suçumuz ne? İnci'nin suçu ne? 

    her masajda sinirleniyorum,üzülüyorum, hırslanıyorum, söyleniyorum... sonra ona bakıyorum, bi gülüyor,hepsi bitiyor... bi öpüyorum deşarj oluyorum... sonra o bi yakalıyor ensemden eliyle,yanağıma bi yapışıyor ki, bütün herşey değişiyor...

    o gülerken ben ağlamıyorum,o gülerken ben üzülmüyorum,o gülerken ben onu öpüyorum... sevincine ortak oluyorum... sonra da "Allahım bana uzuuuuun ömür ver" diye dua ediyorum...ne garip bi istek di mi? hangi anne çocuğundan sonra ölmek ister ki? ben istiyorum ama şunu biliyorum ki, o giderse ben zaten yaşayamam... o yüzden duamı değiştirdim bugün, 

    "Allahım, ikimizin ömrünün sonunu aynı güne yaz olur mu?"