İnci yi keman eşliğinde uyutmuşken iki satır yazmalıyım:) yeni huyumuz bu, çok kudurunca keman çalmadan uyumuyor.. sanırım anne karnında iken sürekli çaldığım için çocuk alıştı ...
ve günün konusu Alp ! bizim bizden 11 gün sonra aramıza katılan kuzenimiz vaaar:) daha önce bi gün buluşmuşlardı ama o kadar küçüktüler ki, ikisi de koyduğumuz yerde uyudular :) ama akşam ilk kez anlamlı bir buluşma gerçekleştirdik arkadaşımızla:) bütün gün merak ettim ikisi birbirini görünce ne tepki verecek diye? akşam ki o buluşma anı görülmeye değerdi. İnci Alp i tutup yalayacak şimdi dedim:)) Alp i görünce bir gülümsemesi var ki onu yerim yerimmm... el ele tutuşup baktılar birbirine yaaa.. kıyamam ben onlara..
hep derler ki çocuk çocuğu arar.. gerçekten öyle.. hep bizi görüyorlar. onların boyutlarına göre dev sayılabilecek bir sürü insan var çocuğun çevresinde, ama hiç kendi boyutlarında birini görmemişti.. bu mutluluğun tek güzel adı var "kardeşlik"
Alp de annesi babası da bizim kızımızı yadırgamayan,hatta annesi bunları okudukça ağlayan dünya tatlısı insanlar.. ve eminim ki İnci ve Alp büyüdüklerinde çok sıkı arkadaş olacaklar.. akşam Utku Abi ( Alp in babası) "onların büyüyüp burada koşturduklarını göreceğiz " dedi... ne güzel bi hayal.. ve o günün gelmesini hepimiz dört gözle bekliyoruz ...ikisi de kocaman olacak, pıtır pıtır koşacak, belki oyuncak kavgası yapacak ama biliyorum ki bigün İnci 'ye sarılacak bir kardeşi olacak.. bunu bilmek rahatlatıyor insanı...birgün yalnız kalmayacağını bilmek...
bir de çok tatlı Nevra teyzemiz var bizim, tospik Alp in tatlı annesi.. yine okurken ağlıyor musun bilmiyorum ama , iyi ki varsın ... İnci 'nin şans halkalarından biri de sensin.. bunca tersliğin arasında şansa çok ihtiyacımız var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder