akşam İnci'ye serdim bi battaniye attım yere..çünkü çocuğu sürekli kucakta, anakucağında, salıncağında tutmak onun hareketlerini kısıtlar... çocuğu harekete teşvik etmek için serbest bırakmak gerek..
attım oyuncaklarını da, yarısını yaladı, yarısını fırlattı derken bi baktım ayaklarını karnına doğru topladı.. acaba artık ayaklarını farketti de onlara mı dokunmaya çalışacak derken, benim cimcimem kendini sağa doğru atmaya çalıştı veeee dönüverdi birden :))))
tarifi yok sevincimin.. bana getirip trilyonlar verseler, yıldızları ayaklarıma serseler, altıma lüks araba çekseler, böyle bir heyecan yaşayamam.. tabi ki ağladım dostum sen ne diyorsun yaa:) sonra bir kez daha denedim, yine döndü... ama sonrası yok.. babası geldi, hadi kızım hadi kızım, tık yok yavrumda :) e bütün marifetlerini babasına mı gösterecek, bi tane de annesine göstersin... hemen ayten ablaya mesaj attım, inci döndü koş diye:)))
bugün yine istanbul maceramız vardı,umarım sondur diyerek sağlık kurulu için gittik bugün... tam 1,5 saat bekledikten sonra sıra bize geldi ve sadece 10 sn lik şu muameleye maruz kaldık;
* uyuyor mu?
- evet
* oturabiliyor mu?
-hayır
* yüzüne bi bakayım?
-buyrun
*tamam,çıkabilirsiniz.
haftaya gel raporu al... Allahtan Mert var,yoksa bir de rapor için gidecektik yoksa.. o alıp bize getirecek sağolsun.. her eve doktor amca lazım :)
sabahın 6 sında kalktığımız ve İnci bütün gün kucağımdaki yarım saatlik şekerlemeden başka uyumadığı için şuan mışıl mışıl uyuyor.. bu akşam babası da ingilizce kursunda olduğu için uzun bir süre kızımla başbaşayız.. ben de kızıma başladığım amigurumi tavşanı örmeye devam edeyim izninizle :) organik oyuncak işine mi girsem? organik oyuncak diyince bi dipnot.. bizim kader ikizimiz umut için de annesi örüyormuş ve tesadüfen aynı zamanda başlamışız:) paralel evrenlerden gelip burda buluşmuş gibiyiz Pelin :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder